δεν είναι πως
κουράστηκα να περιμένω
είναι που κάπου
στην αναμονή
ξέχασα πως μοιάζει
να ζεις τη ζωή
στο εμείς
[ Φλόριντα, Μάρτιος 2017 ]
δεν είναι πως
κουράστηκα να περιμένω
είναι που κάπου
στην αναμονή
ξέχασα πως μοιάζει
να ζεις τη ζωή
στο εμείς
[ Φλόριντα, Μάρτιος 2017 ]
πως ένα κάτι δίπλα σε ένα κάτι άλλο μπορεί να είναι τόσο ουράνιο όσο σιχαμερό
όσο για εσένα Βαλεντίνε καιρός να να αλλάξεις όνομα
γιατί να μην σε έχω τώρα εδώ να πλέκεις με τα δάχτυλά σου σταυρόλεξα στα μαλλιά μου να χάνεται ο δείκτης σου στο αμείλικτο κενό ανάμεσα στο στήθος μου και να φαντάζεσαι ναυάγια στο τρίγωνο της λεκάνης μου γιατί ο
Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν Από την ανάμνηση ...
Σήμερα ήθελα να αφήσω για λίγο στην άκρη την ποιητική ...
Τα πρωινά ξυπνάει χωρίς ξυπνητήρι. Τρεις φορές την εβδομάδα βλέπει ...
This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.
Strictly Necessary Cookie should be enabled at all times so that we can save your preferences for cookie settings.
If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.
καλά τα λες