Μια γωνιά
το τετράγωνο έκλεισε
όπως άνοιξε
με εσένα
εσένα
που τόσο βαθιά
σφηνώθηκες
στο πετσί μου
που δεν μπορεί
καμιά τανάλια
να σε ξεριζώσει
κανένας γερανός
να σε ξεσκάψει
καμιά κατεδάφιση
να σε διαλύσει
κανένας σεισμός
να σε συντρίψει
κανένα τσουνάμι
να σε πνίξει
κανένας χαλασμός
του κόσμου
να σε εξαφανίσει
θα είσαι μάλλον
πάντα εκεί
κι ίσως
να είναι εντάξει
ίσως επιτρέπεται
να σε αφήσω
να πιάνεις
για πάντα
λίγο μέρος
στο στήθος
μια μικρή γωνιά
για μια μεγάλη
ίσως αγάπη