Nuvole Bianche*

Βρες το κορίτσι που θα κάνει τη ζωή σου χρωματιστή.
Το κορίτσι που θα δώσει λάμψη στον κόσμο σου και νόημα σε  ό,τι για τους άλλους δεν έχει.
Το κορίτσι που θα σε κάνει να χαμογελάς, βλέποντας μόνο το δικό του χαμόγελό.
Το κορίτσι που το ονομάζεις παράξενο.
Που δεν μπορεί να αρθρώσει λέξη, όταν έχει πάρα πολλά να πει.
Το κορίτσι που ξέρει συντακτικό, αλλά προτιμάει να χρησιμοποιεί το δικό της.
Το κορίτσι που βάζει στο τέλος της πρότασης το αφού.
Το κορίτσι που δεν μπορείς να αποκωδικοποιήσεις.
Αυτού που σε χαλάει τ’ όνομά του, τα ρούχα του, τ’ άρωμά του, μα πιο πολύ που δεν είναι δικό σου.

Βρες το κορίτσι που σου πάει κόντρα και που διαφωνεί πάντα μαζί σου.
Το κορίτσι που σε ενοχλεί ο χαρακτήρας του, αλλά αποζητάς τη συντροφιά του.
Το κορίτσι που κάθεται μόνο του στα καφέ και διαβάζει.
Αυτό που δεν φοβάται τους αγνώστους, αλλά φοβάται λίγο το άγνωστο.
Που δύσκολα θα σε βάλει στην ζωή του κι ακόμα δυσκολότερα θα σε βγάλει.
Που θα το κάνεις ευτυχισμένο αν του πάρεις μπαλόνι που πετάει και μπουκαλάκι για να κάνει σαπουνόφουσκες. Κι αν το πας στο λούνα παρκ και τρέξετε μαζί ως την άκρη του δρόμου.
Που θα ανέβετε μαζί στα συγκρουόμενα, και στο ρόλερ κόαστερ και θα γαντζώνεται από πάνω σου γιατί θα φοβάται. Το κορίτσι που θα χορέψεις μαζί του στο κέντρο της πλατείας.
Το κορίτσι που θα το πας σινεμά και θα σε φιλάει σε όλη τη διάρκεια της ταινίας.
Το κορίτσι που ενθουσιάζεται με τα μικρά.

Βρες το κορίτσι που έχει βλέμμα αγνό και χαμόγελο αθώο.
Το κορίτσι που θα σε κάνει να νιώσεις πάλι παιδί.
Που θα σου θυμήσει όλα εκείνα που ονειρευόσουνα τότε.
Βρες το κορίτσι που θα ξεθάψει τα όνειρα που έθαψες.
Το κορίτσι που θα πηγαίνετε μαζί γήπεδο και θα σου φτιάχνει πορτοκαλάδα όταν παίζεις μάνατζερ και θα πλένετε μαζί το μπαλκόνι και θα παίζετε μπουγέλο. Και θα κάνετε έρωτα παντού.
Το κορίτσι που ονειρεύεται γαμήλιο ταξίδι στη Ντίσνειλαντ κι όχι στις Κανάριους Νήσους.
Που βρίσκει τον εαυτό της σε παραμύθια, και σε ταινίες και σε στίχους.
Το κορίτσι που δεν την τρομάζει το διαφορετικό.
Που προτιμάει να την πας βόλτα με αερόστατο, κι όχι με Φεράρι.
Το κορίτσι που δεν της αρέσουν τα πρώτα ραντεβού.
Που θα σε πάει περίπατο στο δάσος, αντί στην καφετέρια.
Που θα σκεφτεί 3 μήνες πριν τι δώρο θα σου πάρει στα γενέθλιά σου.
Το κορίτσι που διαβάζει Καβάφη και Ελύτη.
Που πιστεύει στην αγάπη κι ας μην την έχει βρει ποτέ.
Το κορίτσι που θα σου διαβάσει για να αποκοιμηθείς.
Που θα σου χαϊδεύει το χέρι όλη τη νύχτα και τα μαλλιά (και θα σου ψιθυρίζει στ’ αυτί τα όνειρά της για εσάς.)
Το κορίτσι που ακούει Ludovico Einaudi.
Που κλαίει στις ρομαντικές κομεντί κι όταν τελειώνει ένα ωραίο βιβλίο.
Το κορίτσι που δε λέει σ’ αγαπώ.
Το κορίτσι που κανείς δεν καταλαβαίνει.

Βρες το και γίνε εσύ αυτός που θα το καταλάβει.
Κι αν το βρεις, πρόσεχέ το. Υπάρχουν λίγα απ’αυτά.
Πρόσεχέ το, γιατί ξαφνικά θα αναρωτηθείς πως έγινε απλά,
“το κορίτσι που κλαίει πριν να φύγω, και μετά με ξεχνάει λίγο-λίγο”.

Και δε θες να σε ξεχάσει ένα τέτοιο κορίτσι. Θέλεις;