Μπουσουλάω ακόμα θαρρώ

βγάλε με από την τροχιά μου
μάθε μου να περπατάω ξανά
βάλε μου στα χείλη χρώμα κόκκινο
κάνε με να μεθώ από χαρά
ζωγράφισέ μου τον ήλιο
διώξε τις σκιές
– τα πλατάνια με στοιχειώνουν
πες μου πως η απόσταση
δε μεγαλώνει με το χρόνο
μάθε μου πως να μην είμαι Εγώ
ξύπνα με πριν το ξημέρωμα
ακούμπησε τα μούσια σου στον αφαλό μου
άκουσε πως γουργουρίζει η κοιλιά μου για σένα
κάνε τον ουρανό μου μπλε
μάθε μου πως γράφεται το “ίζαμ”
δείξε μου πως να σε αγγίζω χωρίς να πονάς
εξαφάνισε το χθες
γίνε το κρεβάτι μου
χάρισέ μου το μυαλό σου
και μερικά απ’ τα δάχτυλά σου
μάθε μου καινούριες νότες
άνοιξε τα χαρτιά σου
πες μου τι κάνεις τις ώρες που δε με σκέφτεσαι
δείξε μου πως να χορεύω στο δικό σου ρυθμό
κάνε με να μπορώ χωρίς
μάθε μου πως σταματούν να ποθούνή

έλα