να ανοίξω
τα πόδια
να σπρώξεις
δυνατά
να φτάσεις
βαθιά
– εκεί
πάνω απ’το ήπαρ –
να μπεις
να βγεις
να μπεις
να βγεις
να μπεις
να βγεις
να μπεις
να βγεις
και μετά
να μου πεις
πως κουράστηκες
να ανοίξω
τα πόδια
να σπρώξεις
δυνατά
να φτάσεις
βαθιά
– εκεί
πάνω απ’το ήπαρ –
να μπεις
να βγεις
να μπεις
να βγεις
να μπεις
να βγεις
να μπεις
να βγεις
και μετά
να μου πεις
πως κουράστηκες
αν ένα τεκμήριο υπάρχει πως (κάποτε) υπήρξες είναι ο πόνος στην κοιλιά που (ακόμα) μου προκαλεί το όνομά σου
είναι δύσκολο να γράψεις ιστορίες σε λευκό χαρτί όσο δύσκολο να φανταστείς φιγούρες σε ουρανό δίχως σύννεφα
δεν είναι πως κουράστηκα να περιμένω είναι που κάπου στην αναμονή ξέχασα πως μοιάζει να ζεις τη ζωή στο εμείς [ Φλόριντα, Μάρτιος 2017 ]
Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν Από την ανάμνηση ...
Σήμερα ήθελα να αφήσω για λίγο στην άκρη την ποιητική ...
Τα πρωινά ξυπνάει χωρίς ξυπνητήρι. Τρεις φορές την εβδομάδα βλέπει ...
This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.
Strictly Necessary Cookie should be enabled at all times so that we can save your preferences for cookie settings.
If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.
��
χεχ
ωραιο το νεο site btw
Τις ευχαριστίες μου, Κ.
για πρωτη φορα ακαταλληλο για ανηλικους μικρη μου, με εκπλησεις.
Και ομως μου αρεσε, ανθρωπινο, ονειρο η πραγματικοτητα, λιγοτερο η περισσοτερο δυνατο, με σαρκα η με ψυχη, μικρης διαρκειας η διαχρονικο, για να το ξεχασουμε η να το θυμομαστε, για τον ενα η για τους δυο, για μια φορα η για παντα.