Και δεν πήγαινα τα βράδια σπίτι του να κοιμηθώ, γιατί έκλαιγα που θα φύγω. Κι ύστερα είπα η αγάπη όλα τα μπορεί και εμείς μπορεί να τα καταφέρουμε ακόμα κι από μακρυά. Γιατί τίποτα δεν ήταν όπως παλιά, δεν έβλεπα πια σύννεφα στο βλέμμα του και το βήμα του είχε πάψει να είναι αμήχανο. Και στο νησί ήταν όλα υπέροχα και με αγκάλιαζε και με φιλούσε και με αγαπούσε.
Μα ύστερα.. Τα πάντα γύρω από το σεξ. Ποια αγάπη μου λες; Μόνο αυτό θα σκέφτονται. Πάντα αυτό θα σκέφτονται. Ότι θα βρω γκόμενο λέει. Πόσο λίγο με ξέρει. Μετά από τόσο καιρό και ακόμα ξέρει τόσα λίγα από αυτά που σκέφτομαι. Μπορεί να ήταν η τελευταία φορά που θα κοιμόμασταν μόνοι, μου είπε και ήθελα να πω. Γιατί ποτέ δεν μου μιλάς; Γιατί μια φορά δε μου λες τι σκέφτεσαι; Γιατί δεν μου λες θέλω να μείνεις, αντί το προλαβαίνεις το λεοφωρείο; Δεν θέλω να φύγω. Φοβάμαι τόσο πολύ. Το ξέρω ότι θα είμαι μόνη. Το ξέρω ότι δε θα βρω γκόμενο όπως λέει, το ξέρω γιατί με ξέρω. Τους είναι όλους τόσο εύκολο να εμφανίζουν ξαφνικά μια άλλη. Αυτό θα κάνει κι αυτός το ξέρω. Μα όχι εγώ. Εγώ όχι.
Τον αγαπώ. Για πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω τόσο πολύ την καρδιά μου να χτυπάει και ξέρω τι είναι. Δεν θέλω να τον χάσω, μα ούτε αυτό καταλαβαίνει. Πως θέλω κάθε στιγμή και κάθε λεπτό να είμαι μαζί του και να του χαιδεύω τα μαλλιά και να τον φιλάω στα μάτια. Αλλά κατάλαβες τι να χάσω; Να προσπαθήσω για τι; Για παράταση λίγης ξεγνοιασιάς; Αν κάτι ζηλεύω αυτή τη στιγμή είναι η άγνοια των ερωτευμένων. Η ιστορία θα είναι πάντα ίδια. Τίποτα δεν θα την απογοητεύει.”
tinkerbell says
Δεν ξέρω γιατί, αλλά το ποστ σου μου θύμισε ένα στίχο του Λειβαδίτη:
"Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα,
Και τότε όλα τα βράδια και όλα τα τραγούδια,
Θα'ναι δικά μας"
Καλά να περνάς καρδι'α μου, να είσαι καλά και να προσέχεις
Bellereve says
το διάβασα & με συγκίνησε & μου θύμισε πολλά…
Alkyoni Pap. says
Συνήθως μόνο οι υποσχέσεις μένουν.
anastasia moiety says
γράφεις τόσο εύστοχα, κατευθείαν μέσα στην καρδιά μου . Πόσο χρονών είσαι?
MoonDressed Vl-Rf-K says
Έπεσα τυχαία στο blog σου και ενθουσιάστηκα! Μέσα σε λίγες μέρες διάβασα όλα σου τα ποστ! πραγματικά συγκλονίστηκα!!! γράφεις απίστευτα, τα λόγια σου ακουμπάνε την καρδιά μου και την ψυχή μου 🙂 Αν θέλεις και έχεις χρόνο, ρίξε μια ματιά και στο δικό μου blog 🙂 http://to-feggari-murizei-giasemi.blogspot.gr/ δεν είμαι τόσο καλή όσο εσύ, αλλά προσπαθώ 🙂 Τα φιλιά μου! περιμένω τα επόμενα ποστ σου! keep going 😀 <3
piXie says
Θα μπορούσαν να ταν και λόγια μου…σίγουρα σκέψεις μου…ίσως και βιώματά μου…Παράλληκες οι ζωές των ανθρώπων, κάτω από σπίτια διαφορετικά. Μα τα ανεκπληρωτα, σ όλο τον κόσμο ίδια…