Archives for October 2016
Ημερολογιακές συμπτώσεις
σαν σήμερα, τρία χρόνια πριν
σχεδόν άθελά μου προσγειώθηκα στο Βερολίνο
σαν χθες, τρία χρόνια πριν
αγκάλιαζα κάποιον που την επόμενη δεν είχε πια φωνή. λόγω απόστασης είπε. δεν ήξερα τότε, πως οι άνθρωποι ονοματίζουν απόσταση, τον φόβο της αλήθειας. δεν ήξερα τότε, πως οι άνθρωποι αν κάτι μόνιμα κάνουν με τις λέξεις, είναι να τις κόβουν και ράβουν στα μέτρα τους
σαν σήμερα, δύο χρόνια πριν
έψαχνα ακόμα που πάει η αγάπη όταν χάνεται
έναν μήνα μετά
γνώρισα εσένα
σαν την μέρα που γνώρισα εσένα, ένα χρόνο πριν
έκοψα την καρδιά μου στα δύο και στην έστειλα. να δεις τι έχει μέσα. να δεις πως ό,τι είχε μέσα, ήσουν εσύ
σαν σήμερα, ένα χρόνο μετά
θα μου βγάλω το καπέλο. για τους 6 μήνες που χώρεσα σε μία βαλίτσα, που στρίμωξα όλους μου τους φόβους σε μια χειραποσκευή, που φίμωσα όσα μας κρατάνε δέσμιους ενός τίποτα. θα με κοιτάξω στον καθρέφτη και δεν θα πω μ’αρέσει αυτό που είσαι. αλλά έγινες περισσότερα από όσα περίμενα. σαν σήμερα ένα χρόνο μετά, δεν θα ξέρω ακόμα φυσική ή χημεία. πως μετατρέπονται τα σύννεφα σε βροχή, πως υδρογόνο δύο – οξυγόνο ένα κάνει νερό, πως το πάθος μετατρέπεται σε απαθεία. μα θα μπορώ να λέω, πήρα ένα όνειρο και το έκανα ζωή. λοιπόν δεν ξέρω αν γίνονται όλα για κάποιον λόγο κι ο Κοέλιο μου ήταν πάντα αντιπαθής. μα μοιάζει πως αν τρία χρόνια πριν δεν με άφηνε εκείνος, δε θα γνώριζα ποτέ εσένα. αν δεν γνώριζα ποτέ εσένα, δε θα μάθαινα να ζω. αν δεν μου έστελνες την καρδιά μου πίσω – με αιτιολογία λάθος παραλήπτης – δε θα μάθαινα να ζω χωρίς εσένα. δε θα μάθαινα πως κανένας δεν χρειάζεται στη ζωή σου, περισσότερο από όσο ο εαυτός σου. κανένας δε θα σου ανήκει περισσότερο από αυτόν. κανένας δε θα μπορέσει να σε αγαπήσει όσο εσύ αυτόν, όσο αυτός εσένα.
κι αν όχι τόσα αν, πως θα;